Gabriel Bieda ps. Obrońca, z Załęża. Urodzony w 1915
roku, żołnierz oddziału rezerwy dowodzonego przez Edwarda Nowaka „Jodłę" w
zgrupowaniu partyzanckim Gerarda Woźnicy „Hardego".
Według wykazu ewidencyjnego Edwarda Nowaka „Jodły" był
żołnierzem po odbytej służbie wojskowej w piechocie w czasie pokoju. W wojnie
obronnej w 1939 r. walczył jako żołnierz piechoty m. in. broniąc Warszawy. Miał
stopień strzelca. W konspiracji od 17 kwietnia 1940 r. W oddziale rezerwy
pełnił funkcję łącznika.
Mąż Felicji Biedy ps. Ala, siostry Edwarda Nowaka
(dowódcy oddziału rezerwy). Jak wspomina Edward Nowak (Nowak Edward, Działalność
konspiracyjna Zagłębiowskiej Chorągwi Harcerzy w latach 1939-1945, maszynopis
w zbiorach Muzeum Regionalnego PTTK w Olkuszu, s. 4-5) Gabriel Bieda
uczestniczył z ramienia „Jodły" (będącego wówczas zastępcą komendanta
zagłębiowskiej chorągwi harcerzy) jesienią 1942 r. w spotkaniu na cmentarzu w
Olkuszu z Wiktorem Sobierajem, przedstawicielem komendy zagłębiowskiej
chorągwi Szarych Szeregów. Spotkanie miało na celu uzgodnienie sposobu
transportu i kolportażu prasy podziemnej, otrzymywanej przez „Jodłę" z
Głównej Kwatery Szarych Szeregów z Warszawy. W tym samym roku uczestniczył w
przerzucie - z Warszawy przez Wolbrom i Bydlin do Olkusza - części niezbędnych
do uruchomienia tajnej drukarni. Ostatecznie drukarni nie uruchomiono z powodu
nieskompletowania czcionek.
Wymieniony w ewidencji Stan osobowy kompanii rezerwy oddziału „Hardego" (G. Woźnica, Oddział „Hardego", Warszawa 1981, s. 187).
opracował Konrad Kulig
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz