Sadurski Stanisław ps. Wspaniały

Stanisław Sadurski ps. Wspaniały, urodzony 10 listopada 1923 roku w Kwaśniowie Dolnym, syn Romana i Julii, żołnierz oddziału rezerwy dowodzonego przez Edwarda Nowaka „Jodłę" w zgrupowaniu partyzanckim Gerarda Woźnicy „Hardego". 

Według wykazu ewidencyjnego Edwarda Nowaka „Jodły" w oddziale służył nie mając za sobą przeszkolenia wojskowego w czasie pokoju. W konspiracji od 22 lipca 1944 r.

Stanisław Konieczniak ps. Zawilec, również żołnierz kompanii rezerwy z Kwaśniowa Dolnego, wspominał niemiecką obławę na tę wieś z 5 sierpnia 1944 r.: Otoczyli całą wieś, samochód był w każdej uliczce, wyskakując z samochodów krzyczeli (schnell, schnell), biegli do domów i stamtąd wypędzali mężczyzn młodych, starych, bijąc ich, popychając, prowadzili na ulicę (...) każdy kto tylko zdołał i miał jeszcze czas uciekł, gdzie się dało. Nie każdemu było pisane szczęście w tym dniu. O takim szczęściu może mówić Stanisław Sadurski ps. „Wspaniały", który to ukrył się za stodołą w zbożu, wstrzymując niejednokrotnie oddech, by nie zauważyli go Niemcy przechodzący w pobliżu. (Konieczniak Stanisław, Żołnierze z Kompanii Rezerwy Oddziału „Hardego", w: „Partyzanckie Wspomnienia - zeszyt II", Olkusz 2004, s. 44) W czasie obławy w Kwaśniowie Dolnym Niemcy zamordowali dwie osoby, Jana Kaszubę i Antoniego Bromblika. 

Zmarł 7 marca 2001 r. 

Wymieniony w ewidencji Stan osobowy kompanii rezerwy oddziału „Hardego"  (G. Woźnica, Oddział „Hardego", Warszawa 1981, s. 188). 

opracował Konrad Kulig